Hoe blijft een eend drijven?

Eenden hoeven niet zoals wij mensen te watertrappelen om hun kop (en hun lichaam) boven water te houden; ze drijven. Hoe komt dat?

Lekker licht

Vlak boven de staart van een eend, net onder zijn vel, ziet een orgaantje: de stuitklier. Die wordt ook wel de vetklier genoemd omdat hij vet produceert. Dit vet verspreidt de eend over zijn hele lichaam. Dat doet hij met zijn snavel en door lekker met zijn veren te schudden. Dat vet maakt hem waterdicht: zijn lijf neemt het water niet op.

En dat is maar goed ook. Wanneer de veren van de eend het water zouden absorberen, wordt het dier hartstikke zwaar. Zo zwaar dat hij naar de bodem zinkt. Door het water af te stoten, blijft hij lekker licht en blijft hij drijven.

Kleine bruggetjes

Vogels zijn trouwens sowieso al wat lichter doordat ze holle botten hebben. De botten zijn niet helemaal leeg; ze bestaan uit allemaal kleine bruggetjes die ze sterk maken. Maar tussen die bruggetjes zit veel lucht. En daardoor wegen ze niet zoveel.

En over lucht gesproken. De veren van een eend zijn zo gerangschikt dat er tussen de verschillende veerlagen lucht gevangen zit. Dit laat de watervogels niet alleen drijven; het helpt ze ook om warm te blijven tijdens de winter. Dit geldt overigens voor wel meer vogels.

Luchtzakken

Dan het laatste kenmerk waardoor een eend niet als een zware steen naar de bodem van het water zinkt: vogels hebben een ander ademhalingssysteem dan wij. In plaats van twee longen zitten er luchtzakken in hun lijfjes. Hiermee kunnen ze goed ademhalen tijdens het zwemmen of het vliegen.

Door deze zakken te vullen met lucht, blijven de dieren drijven. En ze laten de lucht uit deze zakken ontsnappen, wanneer ze naar de bodem willen duiken voor bijvoorbeeld een lekker hapje. Handig gebouwd, hè, zo’n eend?