Waarom zijn mensen onzeker?

Vraag je je weleens af: 'Kan ik dit wel? Ben ik goed genoeg?' Dan ben je niet alleen, want iedereen twijfelt weleens aan zichzelf. Hoe komt dat?

Het voordeel van twijfelen

Ooit was het belangrijk om onzeker te zijn. Toen we als oermensen leefden, was het bijvoorbeeld niet slim om te denken: ik ben sterker dan die beer! Grote kans dat je werd opgegeten.

Twijfelen was beter: ik weet niet of ik deze beer aankan. Die onzekerheid maakte je scherp. Je kon snel iets verzinnen om niet opgegeten te worden. Een stok pakken en de beer verjagen? Wegrennen?

Onzinnige onzekerheden

Tegenwoordig kom je niet vaak loslopende beren tegen. Je hoeft je dus niet af te vragen of je zo’n beest aankunt. Maar: je brein is wel gewend om aan zichzelf te twijfelen. Daarom ben je tegenwoordig onzeker over andere dingen. Ben ik te dik? Of te dun? Lijk ik niet te dom? Lijk ik geen nerd? Staat deze groene trui mij wel?

Je bent dan niet onzeker over iets nuttigs, zoals een gevaarlijke beer. Je bent onzeker over wat iemand anders denkt. Maar die ander vreet jou niet op. Eigenlijk maak je je dus druk om niets.

Daar kun je weinig aan doen, dat komt door hoe je brein is geprogrammeerd. En iedereen heeft daar last van.

Onzeker trekje

Toch zijn sommige mensen vaker onzeker dan anderen. Die hebben een karaktertrekje dat psychologen ‘neurotisch’ noemen. Dat kan door van alles komen. Misschien hebben ze ooit iets ergs meegemaakt. Of misschien waren hun ouders ook zo.

Hoe dan ook, aan onzekerheidsgevoel kun je weinig doen. Erg is dat niet. Steeds maar roepen hoe goed je bent, daar word je ook niet gelukkig van. En voor andere mensen is dat al helemaal niet leuk.