Waarom vinden kinderen het fijn om een knuffel te hebben?

Ook peuters begrijpen dat hun favoriete knuffel niet écht leeft... Toch? Waarom moet Poefie of Beer of Hippo of Hammie dan altijd mee?

Weten en voelen

Kleine kinderen weten inderdaad heel goed dat hun knuffeltjes niet echt leven. Maar iets weten is iets anders dan iets voelen. Zelfs voor de meeste volwassen mensen geldt dat een teddybeer in stukken knippen heel anders aanvoelt dan hetzelfde doen met een handdoek.

Ons verstand kan wel zeggen dat teddyberen niets kunnen voelen, maar onze instincten werken anders. Die zien een zacht en schattig wezentje met een lief gezichtje. En dat activeert vanzelf een hoop gevoelens. Niet bij de knuffel, maar wel bij ons.

Spannende momenten

Vooral kleine kinderen ervaren die gevoelens heel sterk. Als ze dan ook nog maanden op rij met hun knuffel spelen en slapen, kunnen ze oprecht een hechte band ontwikkelen met Pingu, Buddy, Toto of hoe hun knuffel ook heet.

En dat komt goed van pas op spannende momenten. De grote wereld kan best eng zijn voor kleine kinderen. Zeker als ze in hun eentje zijn of iets nieuws moeten doen. Als dan hun lieve knuffelvriendje mee is en ze dat vast mogen houden, voelen ze zich minder alleen. En dat kan dat heel geruststellend zijn.