Waarom kun je in een spiegel jezelf zien?

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het land? En hoe kan het eigenlijk dat je die knapperd in de spiegel ziet?

Lichtdeeltjes

Om een voorwerp te kunnen zien, moeten er lichtdeeltjes van het voorwerp naar je ogen gaan. Daarom zie je niks in het donker.

De meeste dingen geven zelf geen licht. Dat je ze toch kunt zien, komt doordat er lichtdeeltjes ergens anders vandaan komen, bijvoorbeeld van de zon of van een lamp. Als je een boom ziet, zijn er lichtdeeltjes van de zon tegen de boom geketst en daarna in je ogen terechtgekomen.

Zilveren laagje

De meeste dingen weerkaatsen licht willekeurig alle kanten op. Daardoor kun je een boom wel zien, maar kun je niet herkennen waar de lichtdeeltjes vandaan kwamen voordat ze tegen de boom aan ketsten.

Bij een spiegel is dat anders. Een spiegel is gemaakt van glas, met daarachter een laagje van een zilverkleurige stof. Dat zilveren laagje is heel glad. Daardoor kaatst het elk lichtdeeltje precies recht terug, alsof je een tennisbal tegen een gladde muur aan gooit.

Spiegelbeeld

Als je in de badkamer voor de spiegel staat, leggen sommige lichtdeeltjes een hele reis af. Ze bewegen van de lamp naar je gezicht, ketsen daarna van je gezicht naar de spiegel, en kaatsen dan weer terug naar je ogen. Doordat de spiegel ze zo netjes terugkaatst, zie je een patroon op het glas verschijnen. Dat patroon geeft aan waar de lichtdeeltjes vandaan kwamen voordat ze tegen de spiegel aan botsten. Ze kwamen van jouw knappe koppie!

Dankzij het gladde zilveren laagje achter het glas zie je in een spiegel dus precies hoe je eruitziet. Hoewel, niet helemaal precies, want je ziet jezelf in spiegelbeeld: links is rechts en rechts is links.