Waarom gaat de een beter met teleurstellingen om dan de ander?

Stel, je liefje maakt het uit. Blijf je voor altijd droevig in bed liggen? Of ga je, na een flinke huilbui, verder met je leven? Waarom gaat iedereen anders om met zo'n teleurstelling?

Veerkrachtig of niet?

Andre Marquand onderzoekt aan de Radboud Universiteit in Nijmegen hoe mensen reageren op tegenslagen, zoals ziekte of een ongeluk. ‘Of je goed kunt omgaan met teleurstelling of tegenslag, komt door je veerkracht', zegt hij.

Heb je een grote veerkracht? Dan kun je goed met teleurstelling omgaan. Je baalt even, maar daarna zie je het weer zonnig in. Oké, je verkering is uit. Maar nu heb je meer tijd voor je vrienden!

Heb je weinig veerkracht, dan kun je slecht tegen teleurstelling. Je blijft lang verdrietig of kwaad. En je kunt ook geen manier verzinnen om vrolijker te worden.

In de genen?

Waardoor krijg je een grote of juist kleine veerkracht? ‘Dat heeft te maken met heel veel verschillende zaken', zegt Marquand.

Met je genen bijvoorbeeld. Genen zijn stukjes informatie in je cellen. Die erf je van je ouders. Daar word je dus mee geboren.

Je genen bepalen van alles. Zoals hoeveel blijmakende stofjes je brein aanmaakt. Sommige mensen hebben wat minder van die stoffen. Daardoor blijven ze na een nare gebeurtenis langer droevig dan anderen.

Opvoeding en vrienden

Naast je genen zijn er nog veel andere zaken die bepalen hoe je omgaat met een teleurstelling. Je opvoeding, bijvoorbeeld. Zijn je ouders opgewekte types? En leren ze je om positief te denken? Dan kun je beter tegen teleurstelling dan wanneer je ouders droefneuzen zijn.

‘Hoe al die zaken zoals je genen en je opvoeding samenwerken, verschilt van mens tot mens’, zegt Marquand. Vandaar dat iedereen heel anders reageert op een vervelende gebeurtenis.